Biograd, Kroatië, dinsdag 22 juli 2014

Dat het ook in Zuid-Europa wel eens slecht weer kan zijn, dat werd gisteravond nog maar eens bevestigd. Het kwam letterlijk met bakken uit de lucht nadat het rond 21 uur al volledig donker was geworden. Ook veel onweer daarbij en een paar inslagen, die zo te horen niet al te ver van ons hotel vandaan waren. Terwijl het al regende moesten Jacky en Patricia het luik voor hun raam nog sluiten, want ook al was het raam zelf dicht, er begon langzaam maar zeker water de hotelkamer in te lekken. Hoeveel millimeter er gisteravond precies is gevallen, dat weten we niet (volgend jaar misschien een regenmeter meenemen op vakantie?), maar dat het behoorlijk veel was, dat is wel zeker.
Wat schetst dan je verbazing als je ’s ochtends weer wakker wordt en vanuit het hotel naar buiten kijkt? Nou, dat het er buiten alweer even droog uitziet dan voor die enorme onweersbui. Vermoedelijk kon de grond hier wel een “buitje voor het stof” gebruiken. Toch zullen hier vaker regenbuien voorkomen dan bijvoorbeeld op 1 van de Spaanse of Griekse eilanden die er in de zomer soms uit kunnen zien als een dorre woestijn.
Het ziet er hier in de buurt van Biograd niet uit als een woestijn, maar toch zitten er wel degelijk verschillen in het landschap. Het is hier ook niet allemaal even groen als op de bergen en heuvels die we eerder tijdens deze vakantie gezien hebben. Dat bleek toen we vandaag een toerrit gingen maken richting de rivier Zrmanja. Het is een afwisseling van laagland en heuvellandschap, met een paar uit de krachten gegroeide heuvels die overlopen in het Velebit gebergte. Wanneer we na een tussenstop in een gat genaamd Dobrovac verder rijden, via een omweg naar een waterval in de Zrmanja rivier en vervolgens richting een schiereiland, verandert het landschap opnieuw. Vanaf het schiereiland heb je een mooi uitzicht op rotspartijen en de bergen van het Velebit gebergte4, die vlak langs het water van het Velebitski kanaal de lucht in steken. Op een smal deel van het schiereiland, dat overigens “Pag” heet, stoppen we en kunnen we zowel links als rechts van ons water zien. Het rechts is van het eerder genoemde kanaal, terwijl links een uitloper van de Adriatische zee in de zon ligt te blinken.
De zon heeft het vandaag echter ook weer niet 100% voor het zeggen. Wanneer we terugrijden richting ons hotel, zien we namelijk alweer donkere wolken samenklonteren. Onderweg hadden we al een paar druppels gehad, want ook tijdens de tussenstop in Dobrovac pakten zich al donkere wolken samen. Dat we tijdens de tussenstop al nattigheid voelden, lag overigens niet alleen aan de opkomende regenbuien, maar ook aan een bijzonder doorspoelmechanisme van de wc’s (urinoirs) in het compleet lege toeristeninfocentrum van Dobrovac. Het doorspoelmechanisme werkte namelijk als een soort kraantje, dat je zelf opendraait,........en vervolgens vergeet dicht te draaien. Om een lang verhaal kort te maken: na enige tijd ontstond er een soort doorwaadplaats voor de geoefende wadloper vanaf de deur van het wc-hok naar het einde daarvan. Gelukkig ontdekten we de vloed nog voordat het een echte zondvloed werd. Zo gebeurt er toch nog eens wat in zo’n slaperig stadje wanneer een paar Nederlanders op bezoek komen.
Morgen wordt een lange dag, want dan gaan we een heuse jeepsafari doen richting het Velebit gebergte. Een safari die begint op een afgesproken punt een klein uur hiervandaan, om 9 uur ’s ochtends en eindigt om 18 uur ’s avonds op datzelfde punt. Een foto-safari wordt het genoemd en we worden waarschijnlijk gereden door een chauffeur in een Land Rover. Benieuwd wat we dan allemaal te zien gaan krijgen. Ter voorbereiding doen we daarom vandaag verder rustig aan. Zwembad of relaxen op een hotelkamer.

WILDLIFE COUNT: hele hordes zwaluwen van het type “kamikaze”. Gelukkig is er geen een in de grille van Patricia’s auto beland.