Steinach, Duitsland, zondag 27 juli 2014

Afgelopen nacht voor het laatst in Kroatië geslapen. Hotel Plitvice was een prima verblijfplaats voor een paar nachten. Je hebt op je hotelkamer overigens opslagruimte genoeg voor een verblijf van 2-3 weken, maar wanneer je een paar dagen intensief hebt rondgewandeld in het park, dan heb je het meest mooie deel ook wel gezien. Na het uitchecken beginnen we rond 10 voor 9 aan de lange reis naar huis. Een reis verdeeld in 2 etappes. Vandaag een slordige 650 kilometer en morgen de rest. Waarschijnlijk morgen nog wat meer kilometers, maar dat zijn hoofdzakelijk snelwegkilometers.

Dat het op zondag rustig op de weg zou zijn, dat gaat niet helemaal op. De eerlijkheid gebied te zeggen dat we zellf weinig last van overmatige drukte op de wegen hebben. De radio vertelt (In Duitsland, want ons Kroatisch en Sloveens is nog niet genoeg verbeterd om te kunnen horen wat daar voor verkeersinformatie wordt gegeven) dat er verspreid behoorlijk wat files staan. Files die grotendeels door vakantiedrukte worden veroorzaakt. Een ook belangrijke, aan de drukte bijdragende factor, is echter het slechte weer, dat ons voornamelijk tijdens de doortocht van Oostenrijk parten speelt. De eerste paar uur reden we lekker droog, maar zo rond het middaguur (en dus rond onze lunchpauze) giet het weer water. Hoeveel water er in een paar uur naar beneden komt, dat weten we natuurlijk niet, maar het moest haast wel enkele tientallen millimeters geweest zijn. De snelwegen staan blank, zodanig dat wanneer een auto op de linkerrijstrook door een serieuze plas rijdt, de fontein die daardoor wordt veroorzaakt zonder problemen over de vangrail op de andere rijbaan terechtkomt.

We passen onze rijsnelheid aan de weersomstandigheden aan en stoppen rond half 1 voor de lunch bij een tankstation langs de snelweg. Het bijbehorende restaurant is helaas gesloten, maar aan de winkel bij het pompstation zit gelukkig ook een soort van cafetariagedeelte vast. Je kunt er ook prima broodjes krijgen. Terwijl we staan te eten (zo groot is het er nu ook weer niet, wanneer vele mensen komen schuilen voor het noodweer en tegelijkertijd wat te eten proberen te bemachtigen) gluren we naar buiten. Wat we daar zien bevalt ons allerminst: het ziet buiten asgrauw en de regen lijkt er nog een schepje bij te doen, met als toetje een toefje onweer. Omdat een weersverbetering niet in zicht is, wagen we het er maar op en rennen door de plassen terug naar de auto.
Wanneer we een klein uur hebben gereden, begint de regen dan gelukkig toch te minderen. Langzaam wordt het lichter en eenmaal in Duitsland breekt zelfs een zonnetje door. We rijden verder, totdat we rond 17 uur onze eindbestemming voor vandaag naderen.

Gisteren schreven we dat we vandaag tot ongeveer Nürnberg zouden reizen. Het is echter een kleine 150 kilometer voor Nürnberg dat we de snelweg verlaten. We rijden nog een paar minuten vanaf de afslag en komen dan in het pittoreske plaatsje (voor zover je dat kunt beoordelen gedurende enkele minuten glurende vanuit een auto) Steinach. Ons hotel hier heet Landhaus Krone en ademt Beierse gezelligheid, of misschien moeten we zeggen “gemütlichkeit”.

Die gezelligheid komt nog verder bovendrijven als we zijn ingecheckt en ons naar de “Biergarten” begeven. We hopen dat we hier de bron van het eeuwige bier gaan vinden. Dat blijkt helaas een tevergeefse hoop te zijn. Wat we er wel vinden is inderdaad een hoop gezelligheid (de tuin stroomt steeds voller met mensen die zich tegoed doen aan de veels te grote borden met eten en de “kleine” biertjes, die bij ons ook wel bekend zijn als bijna-een-halve-liter-bier). De twee obers van het restaurant dat bij ons hotel hoort, krijgen de bestellingen nauwelijks opgenomen en uitgeserveerd en zo duurt ons laatste diner samen geruime tijd. Helemaal niet erg, want dat geeft ons de gelegenheid om alvast een beetje na te praten over deze vakantie en een voorzichtige blik vooruit op een wellicht toekomstige vakantie te werpen.

Na het diner trekken we ons terug in onze ruime kamers. Het hotel oogt klein, maar is vanbinnen verrassend ruim. De balken in het plafond maken het plaatje van een gezellig Beiers hotel compleet.

WILDLIFE COUNT: een hoop zwaluwen in Plitvice, een roofvogel (buizerd?) onderweg, een bescheiden aantal muggen en een sprinkhaan op onze hotelkamer in Steinach.