Poreč, Kroatië, dinsdag 15 juli 2014

Voordat we Bled verlaten genieten we nog van een ontbijtje op het buitenterras van het hotel. Dat is nog eens heerlijk koel en relaxed wakker worden! Vervolgens moeten we dan wel aan de slag, want na 2 dagen in het hotel Jelovica in Bled is het tijd om uit te checken. We rijden vandaag richting Kroatië, om precies te zijn naar de kustplaats Poreč.

Het is volgens de navigatiesystemen een tochtje van pakweg 2,5 uur naar Poreč, maar op de weg daarnaartoe hebben we nog een tussenstop. En wat voor een tussenstop. We bezoeken vanochtend namelijk een bijzonder stelsel van grotten. De Postojna grotten vormen namelijk een netwerk van 21 kilometer aan wandelpaden onder de grond. De Classic Kart is de meest bezochte grot van Europa en die grot bezoeken we vandaag.

Natuurlijk is er geen tijd om de volledige lengte van de grot te gaan bekijken. Sterker nog, dat kunnen toeristen ook helemaal niet. Wat er dan wel kan? De eerste 5 à 6 kilometer van de grot bewonderen. Eigenlijk is deze grot ook opgebouwd uit meerdere grotten, die allemaal met elkaar in verbinding staan. Vanaf de ontdekking van (het begin van) de grot in 1819 is deze namelijk langzaam maar zeker steeds verder geschikt gemaakt voor het ontvangen van toeristen zoals ons.

Het bezoek aan de grot duurt circa 1,5 uur en het zou onmogelijk zijn om in die tijd al wandelend ver genoeg in de grot door te dringen en de meest indrukwekkende ruimtes te bewonderen. Wat hebben de Slovenen daar dan op bedacht? Nou, een handige oplossing in de vorm van een treintje, dat met een behoorlijke vaart in de grot afdaalt. Let wel op voor je hoofd wanneer je langer bent dan pak-m-beet 1 meter 80. De stalactieten en andere rotspartijen hangen op sommige stukken namelijk wel heel erg laag boven je hoofd!

Tussendoor het bukken voor de boven ons hoofd langszoevende rotspartijen, proberen we alvast wat foto’s te maken. Maar dat valt bepaalt niet mee, door de lange sluitertijd in combinatie met de voortdenderende trein. Gelukkig mogen we na een minuut of 10 uitstappen en gaan we te voet verder op ontdekkingsreis. We wanen ons soms in de film “The lord of the rings”, want een aantal mensen om ons heen heeft een mantel gehuurd (de temperatuur in de grot bedraagt slechts een graad of 9!) en lijkt zodoende verdacht veel op een hobbit. Voor de mensen die de film niet gezien hebben: denk aan een mantel met een kap bovenop en dan gedragen door niet al te lange mensen.

Al lopende tussen de verschillende soorten druipstenen: stalactieten (hangende) en stalacmieten (staande) kunnen we gelukkig wel een aantal goede foto’s maken. Al blijft het lastig om in het halfduister scherp te stellen. Het is een zeer indrukwekkend landschap, dat gevormd is door een rivier en door regenwater, dat door de bodem heen sijpelt tot in de grot en daar het gesteente gedeeltelijk oplost. De verschillende mineralen (calciumcarbonaat voor wit, ijzeroxide voor rood en andere mineralen voor nog weer andere kleuren) zorgen voor een kleurrijk geheel. Het is een indrukwekkende grot en zeer zeker een bezoek waard. Het was voor ons een prima tussenstop op weg naar de Republica Hrvatska (want zo staat Kroatië bij de lokale bevolking bekend).

Wanneer we de grens tussen Slovenië en Kroatië passeren lijken we ook de gematigde klimaatzone achter ons gelaten te hebben. Wat een temperatuurverschil! De warmte (30+ graden) komt ons tegemoet wanneer we Poreč naderen. We rijden naar het zuiden en ten oosten van ons (het binnenland) hangen weer donkere luchten, maar in de strook langs de kust waar ook ons hotel ligt, schijnt de zon gelukkig uitbundig. Na nog een extra rondje door Poreč (we konden het hotel niet direct vinden) parkeren we onze auto’s en stappen een warme lobby binnen.

Wanneer we willen inchecken wordt ons gelijk weer gevraagd om onze paspoorten en men wenst er weer eens een kopie van te maken. In Nederland wordt je regelmatig verteld dat je dit niet moet laten doen en dat men genoeg zou moeten hebben aan het noteren van de gegevens. Wij denken dat hier nog een mooie taak voor de Nederlandse ambassade ligt, want het is hier toch echt verplicht om van alle buitenlandse gasten een kopie van het paspoort in de hoteladministratie te hebben. Vreemd, maar we letten in ieder geval goed op dat er verder geen gekke dingen met onze paspoorten gebeuren en we hebben ze dus ook snel weer terug.
Voor het eten nog even de jachthaven van Poreč en een stukje kuststrook verkend. Weinig strand te bekennen, maar wel genoeg mogelijkheden om verkoeling te zoeken in de Adriatische zee. De zomer(vakantie) is nu echt begonnen!

WILDLIFE COUNT: rondcirkelende mussen bij je ontbijtbord, een varken (aan het spit) en een orca (plastic, in enigszins opgeblazen staat)