Jasper, 8 juli 2013

Vandaag rijden we naar de grootste camping die we tot nu hebben gezien hier in Canada en misschien wel de grootste camping die we ooit hebben gezien. Whistlers campground vlakbij het plaatsje Jasper. We zitten nog steeds in de provincie Alberta. Een soort halve grenspaal met de provincievlaggen van Alberta en British Columbia die we een paar dagen geleden al zagen was waarschijnlijk een neppert, of we zijn toevallig net in een soort " uitstulpinkje" van British Columbia geweest.

's Ochtends naar Jasper geweest om even snel te internetten en weer de nodige boodschappen (voor meer dan 100 dollar, hatsikidee wat zijn die supermarkten hier duur!) te doen. Na snel wat verslagen en foto's op de site te hebben gezet (vandaar dat er gisteren een aantal foto's niet helemaal bij de juiste verslagen waren geëindigd) zijn we weer doorgereden naar de volgende bezienswaardigheid: Maligne Canyon.

Maligne Canyon betekende een wandeling van in totaal 3 uur naar een mooie kloof, maar die wandeling leek vooral op een wandeling door een vlindertuin. Veel verschillende vlinders op diverse mooie planten gezien vandaag. Dat is weer eens wat anders dan een beer, maar niet minder mooi. De mooiste vlinder die we zagen, waarschijnlijk een koninginnepage, liet zich echter niet op de foto zetten, helaas!

Vervolgens weer snel doorgereden naar het "bijbehorende Maligne Lake" waar we werden verwacht voor een boottocht over dat meer met een tussenstop op een eiland: Spirit Island. Er doen over dit eiland de gekste verhalen de ronde, die we jullie zullen besparen. Het is voornamelijk een heel rustige plek, waar natuurliefhebbers een mooi uitzicht richting met sneeuw en gletsjers bedekte bergen hebben.

's Avonds verder gereden over de inmiddels bekende Icefields Parkway. Een mooi plekje gespot om ons avondeten te koken en op te eten. Weer pal langs een snel stromende rivier. Op deze plaats wemelt het van de grondeekhoorns, die je niet mag voeren. Maar ja.....een blaadje sla valt wel eens van Mellissa van D.-S. haar bord. Dat lusten die beestjes wel. Waarschijnlijk gebeuren dat soort ongelukjes wel vaker, want die beestjes schooien en schooien, niet normaal meer. Na nog eens een pika (een uit zijn krachten gegroeide woelmuis) te hebben gezien (iedereen behalve Jacky om precies te zijn) gaan we weer op jacht naar de beren.

Het idee is om dezelfde weg als gisteravond af te rijden en te kijken of we weer geluk zullen hebben. Lange tijd blijft dat geluk uit, totdat we weer in de buurt van de brug komen waar het gisteren raak was. Helaas geen overstekende beer dit keer, dus rijden we maar verder en denken we dat ons geluk nu wel op is. Maar NIET DUS: een klein stukje verderop zit echt pal langs de weg een jonge zwarte beer (dezelfde als gisteren? daar lopen de meningen over uiteen) op zijn gemakje bessen te eten van een aantal struikjes. Het stoppen van meerdere campers en auto's doet hem niets, hij eet onverstoorbaar verder. Kortom filmpjes, foto's en weer veel bewijsmateriaal verzameld. Voor het bekijken van een aantal van deze filmpjes klik je op http://www.youtube.nl/famvdrongelen.
Als dit niet werkt, kopieer de link dan in je browser en dan kun je de filmpjes alsnog zien.

WILDLIFE COUNT: een jonge ZWARTE BEER, een heleboel vlinders en grondeekhoorns en een pika (als we Jan, Mellissa en Patricia tenminste mogen geloven)