Icefields Parkway, nabij Columbia Icefield, 6 juli

De nachten worden kouder en dat was vanochtend goed te merken. Eén slaapzak als alternatieve deken is soms al niet meer genoeg. Verder regent het vanochtend ook wat, tot dusver duidelijk de minst zomerse dag.

Rond half 10 rijden we de camping weer af. Vandaag beginnen we aan de Icefields Parkway. Een weg die zijn naam waardig is, door de vele besneeuwde bergtoppen die je hier rond je ziet. Dat is ook niet zo gek, want we zitten hier op een aardige hoogte, wat de kou buiten zeker deels verklaard. Vandaag hebben we een reden om de truien en vesten die we mee hebben genomen aan te trekken. Verder kunnen we ook onze "Softshell" jassen uittesten die wind- en (deels) waterdicht zouden moeten zijn. We beginnen met het testen op een wandeling naar Bow Summit en Peyto lake. Een prachtig uitzichtpunt over dat grote Peyto Lake met daaromheen besneeuwde bergtoppen en een heuse gletsjer die het meer voedt is onze beloning na een korte steile wandeling. Ja mensen, die kun je hier langs de Icefields Parkway vinden, gletsjers, gletsjers en nog meer gletsjers. Echt een prachtig gezicht! Ook een voorproefje van wat ons morgen te wachten staat, wanneer we een uitgebreide wandeling op waarschijnlijk de grootste gletsjer in dit gebied gaan maken. Boven bij het uitzichtpunt werden we verwelkomd door een grondeekhoorn en een behoorlijk forse marmot. Die kunnen weer bij de WILDLIFE COUNT worden toegevoegd.

Een aantal kilometers verderop stoppen we nog een keer voor een wandeling (een wat langere stop tussen vele kortere stops door, want wat zijn hier veel prachtige uitzichtpunten!). Deze wandeling gaat naar de Mistaya Canyon. Een kloof, uitgesneden door rivierwater. Dat hebben we al vaker gezien de afgelopen dagen, maar ook deze kloof is weer ronduit indrukwekkend. Wat een kracht heeft dat water toch, dat kun je zeer goed merken wanneer je op een aantal rotsen vlak naast het punt staat waar dat water zich vele meters naar beneden stort.

Water dat zich naar beneden stort zien we bij de laatste stop voor de camping nog een keer. Over een zeer smal paadje langs een vrij diepe afgrond bereiken we twee watervallen die zich vlak bij elkaar bevinden. Ook hier weer een donderend natuurgeweld en een hoop "spray" die ervoor zorgt dat de lenzen van onze camera's eruitzien alsof we ze mee hebben genomen onder de douche.

Na het zien van 2 dikhoornschapen (weer alleen vrouwtjes, de mannetjes verstoppen zich blijkbaar??) vlak langs de weg is het tijd om naar de camping te gaan. De camping, weer een echte natuurcamping zonder elektriciteit en stromend water en met gaten in de grond als wc's, ligt slechts honderden meters van de gletsjer waar we morgen overheen gaan lopen verwijderd. Uiteraard nemen we al een kijkje bij de gletsjer en het bijbehorende bezoekerscentrum. De gletsjer is echt heel groot, maar oude foto's laten zien dat deze in het verleden nog veel en veel groter moet zijn geweest.

's Avonds een simpele maaltijd uit blik. Een soort pasta met stukjes vlees in tomatensaus. Even opwarmen en klaar! Hoe makkelijk en toch smakelijk wil je het hebben? Na het eten vertrekken de echte diehard (Jan) en Mellissa alweer om nog een wandeling te gaan maken. De rest blijft achter op de camping voor een rustig avondje. Dat hebben we af en toe ook wel nodig, want wat een indrukken doen we hier iedere dag op. Superlatieven te weinig om het landschap hier te beschrijven. Hopelijk kunnen we een aantal foto's toevoegen die jullie een klein beetje een indruk geven van hetgeen wij hier dagelijks mogen bekijken.

WILDLIFE COUNT: eekhoorns en grondeekhoorns, een grote marmot, een Canadees soort musjes, een onbekende vogelsoort (en we noemen hem.....) en 2 dikhoornschapen.