Zion National Park, vrijdag 12 augustus 2016

Na wederom een korte nachtrust, maar wel een goede – we lagen namelijk half in coma na alle drukte van de afgelopen dagen – worden we al weer vroeg gewekt door de hitte. Het is een uur of half 9 – 9 uur als de eersten alweer vertrekken, niet al te lang daarna gevolgd door de “achterhoede”. We rijden vandaag over een kilometer of 260 van Las Vegas naar Zion National Park. Het grootste deel over de snelweg, dus dat schiet lekker op. Nadeel daarvan? Er is langs die snelweg niet zo gek veel bijzonders te zien. Op de snelweg zelf kijk je overigens wel af en toe je ogen uit, wanneer je door een truck met 3 aanhangers met een gangetje van rond de 120 km/uur wordt ingehaald. Wat een gekkigheid, zeker met de windvlagen die ook vandaag nog af en toe optreden.

Wanneer de route vordert verandert ook het landschap weer. Zion ligt weliswaar, net als Las Vegas, midden in de woestijn maar toch ziet het er weer heel anders uit. De vlakte maakt plaats voor (voornamelijk rode) rotsen en we merken dat er dus weer meer op-en-af wordt gereden in plaats van de vlakte rondom Vegas. De weg vordert goed. Eigenlijk is het enige wat onderweg niet echt verandert is de temperatuur. Ook in Zion is het vandaag een graad of 37, dus echt afkoelen zit er voorlopig nog niet in. Met name wanneer we vlak voor de entree van het park stoppen voor de lunch komt de hitte van buiten ons alweer snel tegemoet. Pfff, soms kan een mens toch echt verlangen naar de Hollandse zomer!

Na de lunch rijden we het park binnen. Bij de entree krijgen we te horen dat een groot rotsblok dat de doorgaande weg door het park de afgelopen dagen versperde rond 5 uur vanmiddag zal zijn opgeruimd. Dat is goed nieuws, want dat scheelt ons weer een hoop alternatieve routeplanning. Met deze geruststellende gedachte installeren we ons op de mooi aangelegde camping “Watchman campground”. Uitzicht op rode rotsen rondom en ruime plekken. Laat alleen de plek van Jan en Mellissa gisteren door het noodweer dat hier toen heerste half zijn weggespoeld! Zij krijgen daarom een alternatieve plek toegewezen….je raadt het al…..pal in de bakkende zon! Jacky en Patricia kunnen wel op de origineel geboekte plek, redelijk onder de bomen, terecht.

Na installatie begeven we ons naar de gratis shuttlebus die je de Zion Canyon (de Zion kloof) inrijdt. Er zijn onderweg 9 haltes en we stoppen er vandaag bij 4 verschillende. Een aantal uitzichtpunten en ook wat korte wandelingetjes. Die laatste naar een Wheeping Rock (rots waar water uitstroomt) en naar een meertje dat ook wordt gevoed door een paar watervalletjes. Het meest bijzondere van de kloof zijn echter de rode rotswanden, werkelijk prachtige kleuren, met tussendoor een paar lichter gekleurde exemplaren. We zien ook nog 3 grote bergrotsen op een rij; genaamd naar de aartsvaders Abraham, Isaac en Jacob. Een mooie verwijzing voor dit lang geleden gevormde landschap naar de lang geleden opgeschreven bijbelverhalen.

Aan het einde van de middag spoeden we ons naar de Zion Adventure Company om materiaal op te halen voor een bijzondere wandeling van morgen. We gaan dan namelijk door de Virgin River lopen, naar het nauwste deel van de Zion Kloof. De wandeling is genaamd “De Narrows”, naar die smalle stukken die we morgen hopen te gaan zien. Het moet sowieso een bijzondere ervaring zijn, wanneer je alleen al naar de instructievideo kijkt. Flash floods vormen hier een reëel gevaar, wanneer felle buien kunnen zorgen voor een zeer rap stijgende en uitdijende rivier. Gelet op de weersvoorspelling is dat voor morgen gelukkig niet te verwachten, dus we hopen morgen weer een heel bijzondere ervaring te gaan beleven…en natuurlijk vervolgens ook weer met jullie te delen.

Tenslotte nog dit: we kijken vanavond naar boven naar een heldere sterrenhemel. Ook hier zullen, net als in Nederland, meteorieten te zien zijn dus we hopen er daar nog een paar van “mee te pikken”.

WILDLIFE COUNT: torren, gieren, vleermuizen, hagedissen, herten.