Las Vegas, Circus Circus,woensdag 10 augustus 2016

Een echte reisdag vandaag. Maar liefst 510 kilometers hebben we voor de boeg, wanneer we alweer rond 7 uur opstaan. Ook deze ochtend worden we vergezeld door wilde dieren, al zijn het deze keer exemplaren van een wat kleiner formaat dan de herten van gisteravond. De grondeekhoorns dartelen namelijk rond onze campers wanneer we aan het ontbijt zitten. Een koud ontbijt wel te verstaan, want de temperatuur is hier vannacht tot een luttele 5 graden Celsius gedaald. Brr…dat is toch een graad of 25 à 30 koeler dan de vorige middag! Rond 8 uur zijn we klaar voor vertrek. We werpen nog een laatste blik op de met zeer bijzondere roodachtige tinten gesierde bergen tegenover de camping en beginnen aan onze roadtrip-voor-1-dag.

Het eerste deel van de reis bevat nog een aantal uitzichtpunten, op de laatste rots- en bergformaties van de Sierra Nevada. We verlaten de bergachtige omgeving en rijden nu toch echt de vlakte tegemoet. Een vlakte, die al snel begint op te warmen. We merken het aan de temperatuur die in de camper deze dag wat sneller begint op te lopen dan de afgelopen dagen. En zodra we bij de eerste paar stopplaatsen uit de camper zijn gestapt zijn we al snel weer op temperatuur. De kou van het ontbijt is vergeten, nee sterker: we zullen deze zelfde dag er nog naar gaan verlangen!

Wat valt er dan verder nog van de route die we vandaag afleggen te zeggen? Nou eigenlijk niet heel erg veel. Het zijn voornamelijk kaarsrechte stukken door een behoorlijk kaal landschap en dus niet de meeste enerverende route die we deze vakantie hebben gereden en nog zullen gaan rijden. Onderweg zijn de schamele hoogtepuntjes een “ghost town” (voormalige mijnstad, waar nu alleen nog wat ruïnes van over zijn), een nog in werking zijnde mijn, een militaire basis waar juist op het moment dat Jacky en Patricia er langs rijden 1 van de veelbesproken drones van het Amerikaanse leger opstijgt en de Walmart waar we boodschappen doen. Die laatste is dan een hoogtepunt door het bijzondere gevoel dat je iedere keer weer krijgt wanneer je een dergelijke “megastore” binnenstapt. Koopwaar zover het oog reikt, je kunt het niet verzinnen of het wordt hier verkocht!

Dan doemt tegen het eind van de middag, midden in de woestijn die grote stad gevuld met neonlicht voor ons op. Het is “Welcome to fabulous Las Vegas” voor ons en het bord dat Jan en Mellissa op de foto zetten bewijst dat. Ze rijden daar speciaal nog even een extra stukje voor om, dwars door het drukke, hectische stadsverkeer. Beeld je de ring van Antwerpen of Amsterdam in……en dan nog een paar keer groter. Alles is hier groot, groter, grootst en dus ook de wegen die leiden naar deze stad.

We staan 2 nachten op een RV park (noem het gerust een grote parkeerplaats) naast het megalomaan grote Circus Circus Hotel, pal langs de Strip in hartje Las Vegas. Het inchecken gaat zoals ook de afgelopen dagen het geval was weer lekker vlot. Tijd voor wat achterstallig onderhoud, zoals bijvoorbeeld elektronica opladen en scheren. Jacky leek inmiddels wel een baardmannetje, maar dat is na vandaag gelukkig weer (even?) voorbij.

Na allerlei zaken gedaan te hebben die nu eenmaal gedaan moeten worden kunnen we rond 7 uur eindelijk richting downtown Las Vegas. We hebben bedacht dat we vanavond naar de Stratosphere Tower (de grote uitkijktoren, waarvan iedere zichzelf respecterende stad in het werelddeel Noord-Amerika er één lijkt te hebben) en vervolgens naar de “oude Strip”, te weten Freemont Street. Voordat we uiteindelijk boven in de toren van het werkelijk fabuleuze uitzicht (“Fabulous Las Vegas, remember?) kunnen genieten zijn we al door de enorme casino’s van Circus Circus en de Stratosphere Tower zelf gelopen. Het flikkerende neonlicht van de casino’s doet zowel buiten als binnen de gebouwen pijn aan de ogen. Wat een ongelooflijk stroomverbruik moet dat wel niet opleveren?! Om dan nog maar te zwijgen over de herrie die werkelijk overal heerst. Zijn het geen gokmachines, dan zijn het wel de optredens die continu in Freemont Street, waar we na de Stratosphere Tower met de bus zijn beland, plaatsvinden. Hier vind je ook de zipline en nog een andere kabellijn, waarmee je over het zeer drukke publiek wordt gekatapulteerd. Uiteraard tegen een vergoeding en na wachten in een lange rij. Dat laatste doet ons besluiten dit maar over te slaan vanavond en gewoon rond te kijken naar alle gekkigheid en frivoliteit rondom ons. Onderdeel van de shows is ook een indrukwekkende projectieshow van een aantal liedjes van Bon Jovi, die boven ons hoofd plaatsheeft. Freemont Street bezit namelijk het grootste gebogen projectiescherm ter wereld en ook de bijbehorende geluidinstallatie mag er zijn.

Nadat we uiteindelijk vol van alle indrukken de bus weer terug naar Circus Circus langs de Strip nemen arriveren we iets na middernacht terug op de camping. We hebben maar een korte tijd om alle indrukken te verwerken, want morgen weer op tijd op voor een bezoek aan het Valley of Fire State Park op circa 80 kilometer van Las Vegas. Wens ons maar sterkte met die hitte….

WILDLIFE COUNT: grondeekhoorns, roofvogels (waaronder gieren volgens Jan), diverse vogels van andere pluimage en niet te vergeten de vreemde vogels in Las Vegas zelf!