Yosemite,Crane Flat campg,zaterdag 6 augustus 2016

Twee dagen hebben we het stadse leven van San Francisco mogen beleven. Drukte, hectiek en veel heen en weer “vliegen” doen ons nu wel snakken naar een wat rustigere omgeving. Gelukkig vertrekken we vandaag, na een wat kortere (Jan en Mellissa) of wat langere (Jacky en Patricia) nachtrust richting Yosemite National Park. Het eerste natuurpark, maar zeker niet het laatste deze vakantie. Voordat we afscheid van San Francisco nemen, MOETEN we natuurlijk nog wel zelf ook een keer over die fameuze brug rijden. Helaas ligt de Golden Gate vandaag weer een beetje in de wolken, maar goed: het is toch wel bijzonder om hier een keer te passeren. Op de brug “stikt” het van de voetgangers die de hele dag de brug op en af lopen.
Jan en Mellissa hebben een voorsprong van een kleine 2 uur genomen, wanneer Jacky en Patricia iets voor tienen als laatste de camping in San Francisco achter zich laten. De mensen die Jan een beetje kennen weten dat zoiets geen onoverbrugbaar gat hoeft te zijn, aangezien er onderweg veel uitzichtpunten en andere bezienswaardigheden gepasseerd worden. Vol goede moed wordt dan ook de reis aanvaard en alhoewel we dwars door het centrum van de stad vertrekken hebben we aanvankelijk geen last van files. So far, so good!
Nadat we de brug gepasseerd zijn rijden we richting Oakland. De stad maakt in eerste instantie plaats voor wat buitenwijken en kleinere steden, om na Oakland echt over te gaan in platteland. Van heel lange duur is dat echter niet, want al snel doemen de eerste heuvels op. Heuvels die enorm geel zien en dat is niet voor niks: Californië wordt al tijdenlang geteisterd door droogte, droogte en nog eens droogte. Het enige wat er, met name in San Francisco en omgeving nog wel eens wil vallen is zogenaamde “drizzle”. Noemt het maar motregen, waar werkelijk geen enkele tuinplant genoeg aan zou hebben. Overal in de staat Californië geldt dan ook een waterbesparend programma, wat betekent dat je een aantal zaken, zoals het regelmatig en uitgebreid water geven van je tuintje niet moet proberen. Daar staan namelijk forse boetes op. Ook op de camping hangen overal bordjes dat het niet de bedoeling is dat je bijvoorbeeld in het wc gebouw uitgebreid de afwas gaat staan doen. Alles om Californië nog enigszins vochtig te houden.
Onderweg komen we nog wat Wildlife tegen in de vorm van tussen de 5 en 10 grote roofvogels, een doodgereden hert en dito vosje en een paar grappige ekster- of gaaiachtigen met mooie blauwe staarten. Verder schiet de route maar niet op. Volgens de boekjes zou het ongeveer 4 uur rijden moeten zijn (à 50 mijl oftewel 80 kilometer per uur), maar dat red je dus echt niet. Zeker niet als je onderweg ook nog langs een ongeluk moet en er op meerdere plaatsen nog wat wegwerkzaamheden worden uitgevoerd. Gelukkig is het zaterdag, anders zou alles vermoedelijk nog veel meer tijd in beslag hebben genomen. Nu arriveren Jan en Mellissa rond half 4 op de camping en Jacky en Patricia rond half 6.
Wat doe je dan, wanneer je na een lange dag rijden op de camping aankomt?...Nou?....Juist: je haast je om zo snel mogelijk te kunnen gaan koken op de 2 gaspitjes, waarmee elk van de campers is uitgerust. Om dat te bereiken moeten de campers echter wel eerst mbv “levelers” enigszins recht worden gezet, anders guts het water van de aardappelen zo de pan uit! Na een snel diner, waarbij we gezellig werden vergezeld door een groep wespen, kunnen we weer op pad richting een uitzichtpunt genaamd “Tunnel View”. Je kijkt hier uit over een dal tussen twee rijen bergen annex rotspartijen, waarvan er 1 de beroemde steile witte rots genaamd “El Capitan” is. Beroemd onder bergbeklimmers, die meerdere dagen doen over het beklimmen van de enorme, vrijwel verticale wand. Als je wilt weten hoe dat eruit ziet, zoek dan op internet maar eens naar “Tomtesterom” en “beklimmen El Capitan”. Wij gokken dat de meesten van jullie dat zelf niet willen gaan doen.
Aan het eind van de dag rijden we moe, maar toch weer voldaan terug richting de inmiddels in duisternis verzonken natuurcamping. Stroom hebben we niet, en ook internet en telefonie is hier niet mogelijk. Daarom is het nog even de vraag, wanneer jullie dit verslag daadwerkelijk te lezen zullen krijgen.
Wildlife Count: dood hert en dode vos, roofvogels, kraaien, andersoortige vogels en alweer een zilverreiger.