Convict Lake, dinsdag 9 augustus 2016

De laatste dag genieten van alle natuurschoon in Yosemite National Park. Na enigszins uitgeslapen te hebben (opstaan tussen 7.00 en 7.30 uur) is het weer tijd voor ons vaste ochtendritueel. Ontbijten, tanden poetsen, camper uitmesten en de TomTom aanzwengelen. Dat laatste is iedere ochtend geen overbodige luxe, maar zeker vanochtend niet, want vandaag staan er ongeveer 25 tussenstops met uitzichtpunten en een aantal wandelingen ingepland op de weg naar Convict Lake.

Jacky en Patricia vertrekken naar goed gebruik ongeveer een uurtje later dan Jan en Mellissa en gaan eerst nog een korte wandeling maken door Tuolome Grove. Dat is een plek waar veel grote (Giant) Sequoia’s groeien. Een daarvan, die inmiddels al een hele tijd dood is, heeft men grotendeels uitgehold, zodanig dat je letterlijk door de boom heen kunt lopen. De bomen die hier nog wel steeds verder groeien zijn soms wel duizenden jaren oud! Aan het begin van de wandeling kom je dan ook langs een boomstronk waarin door het tellen van jaarringen je kunt zien hoe groot bijvoorbeeld de boom was in het jaar 0! Probeer je dat eens voor te stellen: die boom groeide hier dus toen ook al!

Vervolgens zetten J en P de achtervolging in op J en M. Die achtervolging is rond het middaguur al voorbij, want Jan heeft tegen die tijd al een paar wandelingen achter de kiezen, waardoor de voorpost enigszins afgeremd werd. Na de lunch vertrekken Jan en Mellissa weer vanaf ons ontmoetingspunt en Jacky en Patricia doen nog een wandeling die volgens Jan een aanrader is. En gelijk heeft hij: we wandelen langs een aantal mysterieuze bronnen die zorgen voor continu opborrelend water (zelfs geologen hebben geen idee, waardoor dit verschijnsel hier veroorzaakt wordt!) en een rijk pallet aan kleuren in de grond, waar de kleine Soda Springs (want zo heten ze) mini meertjes vormen.

Na het black en gray water (afvalwater van de wc en overige) gedumpt te hebben bij een openbaar dumppunt en tegelijkertijd water voor dagelijks gebruik bijgevuld te hebben, vertrekken we weer gauw. De middag wordt vervolgens gevuld met het rijden langs het resterende stuk van de zogenaamde Tioga Road, waarbij we langs een aantal adembenemende uitzichtpunten komen. Hier is de Sierra Nevada op zijn mooist.

Nadat we weer tesamen zijn gekomen, verlaten we uiteindelijk Yosemite National Park. Ongetwijfeld 1 van de mooiste natuurparken die je op deze aardbol kunt bezoeken! We vervolgen onze weg naar het zogenaamde Mono Lake en het landschap verandert nu razendsnel. Al even snel dalen we af vanuit de bergen naar een vlakte die, ook qua temperatuur al aardig doet denken aan de woestijn die we de komende dagen nog veel vaker zullen gaan zien. Midden in die vlakte ligt een enorm meer, dat in het verleden zelfs nog groter is geweest. Het “terugtrekken” van het meer heeft gezorgd voor een zeer merkwaardig natuurverschijnsel. Namelijk rotsen, gemaakt van kalksteen (calciumcarbonaat), die onder water in het meer worden gevormd door opborrelend water en mineralen die door diverse stromen en stroompjes naar het meer worden toegevoerd. Het water is zout en bitter van smaak door diezelfde mineralen. Toen het meer zich terugtrok bleven de formaties van kalkzandsteen achter en die staan nu dus in allerlei vreemde vormen langs de randen van het meer. Sommige al op honderden meters, want zover is het meer de afgelopen 80 jaar al teruggetrokken. Een zeer bijzonder fenomeen.

Inmiddels is het wel behoorlijk laat geworden. Gelukkig is het laatste stukje van onze rit over de snelweg. We arriveren rond kwart voor 7 op de camping die aan de rand van de vlakte, aan de voet van de bergen ligt. Die bergen hebben overigens bijzonder mooie kleuren. We gaan aan tafel en hebben binnen no time een paar extra gasten bij ons staan: een hert en haar jong komen een (wel zeer) nieuwsgierig kijkje nemen. Zo komt het dat we vandaag op de foto zijn gegaan, zittend en etend aan een tafel met pal daarnaast een hert. Je valt hier van de ene verbazing in de andere. Benieuwd wat ons morgen te wachten staat, want dan wacht Sin City op ons. De reis naar Las Vegas is een van de langste of misschien zelfs de langste route van de vakantie. We kunnen ons borst dus nat maken, of eigenlijk doorweekt maken als je daar de geschatte temperatuur van 40 graden morgenmiddag bij optelt!

WILDLIFE COUNT: herten bij het diner en ook al daarvoor, salamanders, (grond)eekhoorns, roofvogels en een grote vleermuis hier op de camping.