Bled, Slovenië, zondag 13 juli 2014

Gisteravond hebben we onszelf nog even “opgeladen” om naar de strijd om plek 3 op het WK voetbal te kijken. Gelukkig was al snel te zien dat oranje het dit keer wel serieus nam en er waren ook geen penalty’s nodig. Het voetbal zorgde dan wel weer voor een niet al te lange nachtrust.

Vanochtend rond half 9 zaten we alweer min of meer fris en fruitig aan de ontbijttafel. Daarna tijd om uit te checken en onze reis richting Kroatië te vervolgen. Volgende station op weg daarnaartoe is Bled in Slovenië. Een op het zicht niet al te grote plaats langs een mooi azuurblauw meer. Een meer met de niet geheel verrassende naam “Meer van Bled”. Hoe verzin je het? Maar misschien heeft het ook nog wel een andere naam die wij dan weer niet hebben meegekregen.

Ook nog een kort woordje over de reis van Duitsland naar Slovenië. Je rijdt dan namelijk dwars door de Alpen en het bijbehorende alpenland Oostenrijk. Een schitterende tocht, die helaas een klein beetje in het water viel door de vele regenbuien tussen de bergen en de tunnels in. Gelukkig viel er ook veel te zien onderweg. Die hoge bergen met de donkere wolken eromheen en daar dan weer die mooie zonnestralen tussendoor....het is een prachtig gezicht.

Wat we onderweg ook hebben gedaan is een oud-Hollands spelletje genaamd “Stickertje-plakken”. Je hebt namelijk zowel in Oostenrijk als in Slovenië een zogenaamd vignet nodig om van de stukken asfalt die in die landen lopen gebruik te mogen maken. Nu willen we als Nederlanders niet al te veel opscheppen over onze eigen wegen, maar een uitvinding genaamd ZOAB zou toch ook best eens zijn weg naar het midden van Europa mogen vinden. Bij een nog niet eens zo heel erge bui, zie je door de spray van het voor je rijdend verkeer al gauw bijzonder weinig meer. Wat we dan nog wel zagen? Indrukwekkende tunnels, waarvan 2 stuks qua lengte vergelijkbaar met onze eigen Westerscheldetunnel en 1 exemplaar dat zelfs nog ruim een kilometer langer was!

We hebben dus geleerd dat we niet de enigen zijn die goed tunnels kunnen bouwen en wat we verder nog geleerd hebben.......dat een tolplein een goede plaats is om een collecte te houden! Ja echt waar, meerdere rodekruismedewerkers (of daar leken ze toch in elk geval op) komen bij je auto langs terwijl je in de rij staat om je portemonnee te mogen trekken. En zeg nou zelf: als je daar toch al mee bezig bent, is er dan een nog beter moment denkbaar om een collectebus onder je neus gestoken te krijgen? Echt inventief die Oostenrijkers, want dit vond een stukje voor de grens met Slovenië plaats.

Zodra we de grens met Slovenië naderden hebben we dus gauw onze 2e sticker op de voorruit geplakt en konden we ongehinderd doorrijden. Lang leve 1 Europa, want van die grens merk je tegenwoordig bijzonder weinig meer. Het enige dat je ervan merkt, is dat je aan de andere kant van de grens ineens geen enkel verkeersbord meer kunt lezen. Echt een onbegrijpelijk taaltje dat Sloveens voor ons!

In het centrum van Bled aangekomen zien we al snel ons hotel. Het ziet er aan de buitenzijde niet veel beter uit dan de onlangs gesloopte zusterflat in Sluiskil. Nee,....nu overdrijven we wel enigszins...maar toch: een opknapbeurtje kan geen kwaad. Gelukkig vergoeden de in ruime mate aanwezige geraniumbakken aan de balkons veel. En ook het interieur van het hotel oogt zeer netjes. Die opknapbeurt moet dus nog even naar buiten worden doorgezet en je hebt weer een hotel dat er prima mee door kan.

Eenmaal ingecheckt hebben we het op een lopen gezet. Spreekwoordelijk natuurlijk, want hardlopen zijn we uiteraard niet gaan doen. Terwijl Mellissa in het hotel bleef om haar verkoudheid te overwinnen zijn J, J en P gaan lopen rond het al eerder genoemde meer van Bled. Wisten jullie dat midden in dat meer een eilandje te vinden is met daarop een stokoude kerk? Al lopende vragen we ons af hoe het water hier toch zo mooi blauw is geworden....hebben we dat niet al eens eerder in Canada gezien? Ja, maar toen was het betreffende meer immers uit een gletsjer ontstaan en was dat de verklaring voor die mooie kleur. Nou, na wat opzoekwerk blijkt het volgende: “Het meer van Bled is ontstaan uit de Bohinj Glacier”. Je zou bijna gaan denken dat we verstand hebben van natuurverschijnselen?!

Rondom het meer liggen de bergen van de Julian Alpen. En ook menig kasteel en enorm landhuis siert het pad dat helemaal rondom het meer loopt. Tevreden keren we na een 2 uur durende wandeling over dat pad terug in ons hotel. Nu maar eens gaan proeven hoe de Sloveense keuken smaakt.

Tenslotte nog de WILDLIFE COUNT:
een dode vos langs de wegkant, een salamander of hagedis in de lift van ons hotel (en nee, hij zit daar niet in een kooitje!), zwanen, een enorme karper en andere vissen en vele mussen die het hier prima naar de zin lijken te hebben. Tenslotte nog aangereden door een bekende soort: een homo sapiëns van circa 2 jaar oud op zijn loopfietsje