Campbell River, 17 juli 2013

Vandaag een spannende dag, want 1 van de vooraf bedachte hoogtepunten van onze reis staat op het programma. We gaan namelijk op orcasafari. Zo staat het in ieder geval te boek, de 6 uur durende tocht die we met de Nederlands sprekende Jos ("Josh" voor onze engelstalige vrienden, in dit geval een serie Zwiters en een aantal mensen van vermoedelijk Pakistaanse oorsprong?). Voordat we kunnen vertrekken moeten we echter wachten. Wachten op een aantal mensen die circa 45 minuten te laat arriveren. Rond de tijd dat iedereen al bij het kantoor van Eagle Eye Adventures had moeten zijn krijgt Jos namelijk een telefoontje van die mensen, dat ze "wat" later zullen zijn. Wij kunnen dus wachten, want wij waren slechts de gebruikelijke 5 minuten te laat. Auteur van dit verslag zal daarvoor de blaam op zich nemen, hij was namelijk zijn muts en handschoenen kwijt in de chaos die in de kastjes in de campers heerst.

Uiteindelijk krijgen we dan toch onze "maatpakken" aangemeten, die overigens erg dik zijn omdat ze ook een ingebouwd reddingsvest bevatten. Nu is dat in de geschiedenis van Eagle Eye nog nooit voorgekomen dat die dingen gebruikt moesten worden, maar je weet maar nooit....Het water net buiten het haventje van Campbell River is namelijk ruig. Vandaag is het zeer rustig overigens, maar op dagen dat er veel water vanuit de rivieren naar de oceaan of vice versa (?) stroomt kunnen zich enorme draaikolken in het water vormen. Draaikolken van vele meters diep, die in potentie een zodiac (kleine, snelle boot met ongeveer 10-15 personen, waar we vandaag mee rondscheuren) zo op kan slokken. Je moet dus goed weten wat je doet hier op deze wateren. De paar kleine whirlpools, het engelse woord voor de draaikolken, die we vandaag tegenkomen worden behendig ontweken door onze gids. Een gids die onder een afdakje achter op de boot staat, terwijl wij zijn blootgesteld zijn aan de elementen. Zeer natte elementen vandaag helaas, want volgens Jos heeft zijn Indiaanse medewerker vannacht vermoedelijk een regendans gedaan en die schijnt goed gelukt te zijn. Dit weer bemoeilijkt helaas het nemen van goede foto's.

Foto's die we kunnen nemen zijn zeer divers. We beginnen de tocht al gelijk met het zien van een aantal kleine dolfijnen. Later komen we echter in een hele school dolfijnen terecht die op jacht lijken te zijn naar vis. Drijfjacht wel te verstaan, want de vis wordt door de dolfijnen massaal achterna gezeten. De dieren springen hierbij af en toe uit het water en onze snelle boot heeft bijna moeite om aan te pikken. Dit ligt ook aan het feit dat de dolfijnen regelmatig, zonder aankondiging van richting wisselen. Ze komen vlakbij en onder onze boot door, deze Pacifische witflankdolfijn. Excuses als die naam niet helemaal klopt, momenteel even geen papieren bij de hand waarop deze dieren beschreven staan.

Nog voor de lunch zien we ook weer meerdere zeearenden. Zeearenden met een witte kop (de volwassen exemplaren) en met een bruine kop (jongen van maximaal 4 jaar oud, zo laten we ons uitleggen). Wanneer Jos denkt aan een vroege lunch op een eiland midden in het natuurgebied waar we doorheen varen spotten we ineens zwarte beren. Bij 1 beer zijn al meerdere boten aanwezig, zodat we die voor de andere toeschouwers laten. De andere 2 stuks kunnen we benaderen, waarvan de 2e rustig precies aan de wateroever blijft zitten. Deze beer staat ook op de foto's bij dit verslag. Voor filmpjes van deze beer, van de school dolfijnen en van een hele groep zeeleeuwen die we 's middags op een rots tegenkomen kijk je op het youtubekanaal van famvdrongelen. Misschien werkt deze link: www.youtube.nl/famvdrongelen
Zo niet dan moet je even op google zoeken naar "youtube famvdrongelen". Je komt dan uit bij de door ons gemaakte filmpjes, dezelfde plaats waar ook al eerder een berenfilmpje en ander materiaal van onze tocht te vinden was.

Na de lunch zien we dus een behoorlijk aantal zeeleeuwen en een aantal kleinere dolfijnen. Uiteindelijk gaan we op zoek naar de bultrug die wij gisteren vanaf de boot hadden gespot. Lang zoeken levert helaas echter niets op. Toch wel enigszins jammer dat we geen walvissen hebben gezien vandaag. Nee, inderdaad, dus ook geen orca's waar deze "safari op het water toch een beetje voor bedoeld was. We krijgen namelijk van Jos te horen dat de orca's voor het laatst vorige week donderdag zijn gezien in de wateren die we gedurende onze 6 uur durende tocht kunnen bereiken. Inmiddels blijken ze zich veel noordelijker op te houden, zodat we ze vandaag helaas niet kunnen bereiken, laat staan zoeken. Een kleine domper op een toch wel heel erg mooie tocht. Vooral het bijna letterlijk "meezwemmen" met een (jagende) groep dolfijnen is een unieke ervaring.

's Avonds houden de meesten van ons een rustavond. Jan gaat nog even een stuk langs de waterlijn lopen van Campbell River (bij een pier). Onderweg daarnaartoe wordt nog even een hert gespot door Mellissa.

WILDLIFE COUNT: 70-80 Pacifische witflankdolfijnen, enkele andere dolfijnen, zeeleeuwen, 3 zwarte beren (nrs 9, 10 en 11 van deze vakantie!), zeearenden en een soort zeewier, dat het snelst groeiende organisme ter wereld zou kunnen wezen. Het ziet er in ieder geval zeer apart uit, bijna als een buitenaards wezen! En uiteraard ook nog een hert.