Campbell river, 16 juli 2013

Twee dagen op de camping Sunlund by the sea heeft ons weer helemaal opgefrist. Heerlijk rustig plekje met een machtig leuk haventje en plaatsje om de hoek. Hier hadden we het ook wel 2 weken kunnen uithouden. Maar we moeten weer verder en dat doen we dan ook. We vertrekken vandaag pas na 10-en, dus we konden zowaar een keer uitslapen tot een uur of half 9. Dat is deze vakantie een vrijwel ongekende weelde...

Onderweg naar de volgende veerboot die ons naar Vancouver Island gaat brengen komen we door een buurt waar toch wel de wat rijkere Canadezen wonen, zo aan hun optrekjes te beoordelen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat Michael Bublé (voor degenen die hem niet kennen: een vrij bekende Canadese zanger) een eigen huis in Lund heeft staan, het Lund waar we gisteravond op een terras aan het haventje hebben gegeten. Even een leuk feitje: verrekijkers gebruik je blijkbaar niet alleen om wildlife te spotten, maar ook om de amateur paparazzo uit te hangen!

De veerboot zal ons in 1 uur en 20 minuten naar het eiland brengen waarop weer veel bijzondere ervaringen ons te wachten staan hopelijk. Wat ons er zowiezo te wachten staat is de bijzondere natuur op en rond het eiland en twee verschillende walvissafari's. Maar ja, wie heeft er nu een walvissafari nodig, wanneer je boven op het dek van de veerboot zit met uitzicht op het water, in de bakkende zon? Alleen zo af en toe je ogen opendoen en dan valt ons ineens een wittig verschijnsel op het water op. Een verschijnsel dat (zoals de naam al zegt) verschijnt, maar ook weer rap verdwijnt. Na 2 keer schieten we in actie, we halen de verrekijkers tevoorschijn en stellen scherp op...een zwarte vlek....nog een keer een zwarte vlek....en dan een heuse WALVISSTAART! Een walvis die een paar keer is komen ademhalen duikt in het zicht van de verrekijker weer naar de diepte. Het gekke is dan dat we vervolgens nog een zwarte schim zien, die kleiner lijkt en ook dat verschijnsel eindigt met een walvisstaart die de diepte in duikt. Ons vertwijfeld achterlatend, want wat voor soort walvis hebben we nu gezien en was het er 1, of waren het er misschien wel meerdere?

Het raadsel van de soort walvis blijft ons niet zo heel lang achtervolgen gelukkig. Want eenmaal op Vancouver island haasten we ons naar Eagle Eye Adventures in Campbell River. Een onderneming die ook weer wordt gerund door Nederlanders, in samenwerking met Canadezen, en waar we zelfs post van John, onze gids van gisteren afgeven. Post in de vorm van folders, want deze Canadees-Nederlandse ondernemers proberen elkaar zoveel mogelijk te helpen door elkaars ondernemingen te promoten. Folders van de een zijn te vinden bij de ander en vice versa. Dat doen ze goed wat ons betreft en deze "help je buurman-mentaliteit" kunnen we in Nederland ook goed gebruiken. Dat gezegd hebbende, terug naar de walvis(sen). Degene die we gezien hebben is naar alle waarschijnlijkheid een "humpbackwhale" oftewel een bultrug. Dat verzekert de Nederlands sprekende gidse (ja, deze mevrouw zit niet alleen achter de receptie van Eagle Eye, maar verzorgd zelf ook walvissafari's).

Morgen met Eagle Eye op zoek naar walvissen, maar ook zeearenden (die hier vlakbij met tientallen tegelijk zitten, dat blijkt ook wel uit het feit dat vanmiddag 1 arend in regelrechte kamikazestijl vlak voor de camper van Jacky en Patricia langsdook), beren en dolfijnen staan morgen op de lijst van potentieel te bekijken dieren. Morgenochtend moeten we om 8 uur al in Campbell River klaarstaan voor de nodige instructies. Er wordt ons op het hart gedrukt om ons ondanks het goede en warme weer voldoende warme kleding aan te trekken. De wateren die we morgen opgaan, ontstaan namelijk ook weer uit (jawel, daar zijn ze weer) GLETSJERS.

Voordat we naar de camping rijden gaan we eerst nog even snel naar een mooie waterval (Elk Falls) kijken. Die kunnen we benaderen tot op letterlijk een meter van de plaats waar die zich in een diepe klif stort. Na het nemen van de nodige foto's en het bewonderen van een aantal enorm dikke bomen die hier in het Provincial Park staan (ja we zitten weer in de natuur mensen) lopen we terug richting het eigenlijke looppad dat van de waterval naar de parkeerplaats terugleidt. We kijken goed om ons heen, want bij de parkeerplaats stond een waarschuwingsbord van 5 juli jl. dat er een beer in dit gebied aanwezig is. Die zien we niet, maar we trappen wel bijna op een SLANG, die zich lekker in het zonnetje op de rotsen bij de waterval ligt op te warmen. Een mooie slang, ongeveer een halve meter lang, donker van kleur met een lichte streep over het lijf. We hebben de soort op dit moment helaas nog niet kunnen identificeren. Maar wat een fraai dier is dit ook weer, zoals hij/zij zich sierlijk uit de voeten (die een slang natuurlijk niet heeft) maakt.

Dit alles levert voor vandaag op aan:

WILDLIFE COUNT: (de staart van) een bultrug, een slang, vele vogels en meerdere kolibri's die hier over de camping genaamd Campbell River's Parkside rondzoemen (heel specifiek bijna brommend geluid dat je gehoord moet hebben, moeilijk in woorden uit te drukken).